iməkləmək

f. Əllər və dizlər üzərində hərəkət etmək. Nə isə, vaxt yetişdi, gərək uşaq iməkləsin, yerisin, gülsün, danışsın, şad olsun. . N. N.. <Atakişi:> Ay sənə qurban inəklər; Bu balam haçan iməklər. C. C.. Əllərin qurtardı iməkləməkdən; Ayağın yer tutdu, a qızım, sənin. B. V.. // Üzüqoylu sürünə-sürünə hərəkət etmək, yerlə sürünmək. Dəyirman üstə ləklər; Çırmanıb ağ biləklər; Oğlan qızdan ötəri; Dizi-dizi iməklər. (Bayatı). <Döyüşçülər> bəzən uşaq kimi iməkləyir, bəzən də şahin kimi uçurdular. Ə. Vəl..